تغییرات اقلیمی، موضوع روز دولت‌های جهان بوده و به طور جدی به آن پرداخته می‌شود. یکی از عوامل بسیار موثر در تغییرات اقلیمی، فرایند تولید مواد غذایی است. با این حساب اهمیت بسیار زیادی دارد که بدانیم چطور و چه اندازه گازهای گلخانه‌ای از فرایند تولید مواد غذایی، شکل می‌گیرند. به این ترتیب می‌توان مدیریت مصرف و تولید را شکل داده و از تولید بیشتر گازهای گلخانه‌ای و شدت یافتن تغییرات اقلیمی، جلوگیری کرد. با ما همراه باشید.

تولید مواد غذایی و انتشار گازهای گلخانه‌ای

جالب است بدانید که تولید مواد غذایی، مسئول چیزی در حدود 37 درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای یا همان GHG در جهان است. به علاوه چرخه تولید غذاهای حیوانی، به اندازه دو برابر غذاهای گیاهی، انتشار گاز گلخانه‌ای به همراه دارند. به این شکل می‌توان گفت که نوع مصرف ما از سبد غذایی و میزان دورریزی که داریم، تاثیر بسیار زیادی بر تغییرات آب و هوایی دارد. همین طور هر چه قدر محصولات حیوانی بیشتری استفاده کرده و دورریز داشته باشیم، ضربه بزرگ‌تری به شرایط اقلیمی زمین خواهیم زد.

در مطالعه‌ای که داده‌هایی بیش از 200 کشور در آن جمع آوری شده‌اند، انتشار دی اکسید کربن یا همان CO2، متان و اکسید نیتروژن حاصل از تولید محصولات زراعی و حیوانی، محرز شده است.

با توجه به مضرات قابل توجه انتشار CO2 در محیط زیست، به نظر می‌رسد که سهم انسان‌ها در مصرف بهینه محصولات غذایی حیوانی و گیاهی، بتواند بسیار اثربخش بوده و فرایند تخریب محیط زیست و وضعیت اقلیمی کره زمین را حداقل کندتر سازد.

برآوردها حاکی از آن است که تولید کلی جهانی غذا  در سال چیزی در حدود 17.3 میلیارد تن معادل دی اکسید کربن یا همان CO2 تولید می‌کند که تقریبا 19 برابر میزان تولید صنعت هوانوردی تجاری است. این عدد وحشت آوری به نظر می‌رسد که 57 درصد آن مربوط به تولید غذاهای حیوانی و 29 درصد از تولید غذاهای گیاهی است. باقی مانده انتشار CO2 نیز مربوط به زمین‌های کشاورزی است که از محصولات غیرغذایی چون پنبه، ایجاد می‌شود.

راهکارهای کاهش میزان انتشار CO2 در فرایند تولید مواد غذایی

اگر چه تغییر انواع کودهای مورد استفاده در زمین‌های باغی و زراعی، می‌تواند به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای کمک کند، اما سهم بزرگ‌تر رسیدن به این تغییر به الگوی مصرف بازمی‌گردد.

در صورتی که ما بتوانیم در میزان خرید محصولات غذایی، روش نگهداری و مصرف آن‌ها، مدیریت موثری انجام دهیم؛ میزان دورریز به اندازه قابل توجهی کاهش پیدا خواهد کرد. به این دلیل مهم که با کاهش میزان دورریز و جلوگیری از اسراف، میزان تولید اضافی محصولات غذایی حیوانی و گیاهی کاهش پیدا کرده و به همین تناسب انتشار گازهای گلخانه‌ای و به ویژه CO2 نیز کاهش خواهد یافت.

به این ترتیب کافی است که هر شخص یا خانواده‌ای، با نگاهی دقیق‌تر، به میزان مصرف روزانه یا هفتگی خود دقت داشته و به همان تناسب خرید محصولات غذایی را مدیریت کند. همین طور در بحث نگهداری بسیاری از ما با اشتباهاتی که داریم، حجم دورریز را افزایش می‌دهیم. کافی است که اصول نگهداری هر یک از مواد غذایی را به خوبی دانسته و البته آن را اجرا کنید. به این شکل اگر قرار است که یک دسته کرفس 2 روز در یخچال شما تازه بماند، مدت زمان ماندگاری آن به 7 روز افزایش پیدا خواهد کرد.

به همین ترتیب می‌توان محصولات غذایی خام یا پخته را برای مدت بیشتری تازه و قابل مصرف نگهداری کرده و از تبدیل شدن آن‌ها به زباله و تولید CO2 بی دلیل جلوگیری کرد.

در شکل مصرف هم مدیریت بیشتری از آن چه انجام می‌دهیم، امکان پذیر است. کافی است که هر بار برای سرو وعده‌های غذایی، میوه، نوشیدنی و …؛ به میزان اشتهای خود و نیاز افراد خانواده توجه کنیم. خطایی که اکثر اوقات مرتکب می‌شویم، پختن غذای زیادتر از نیاز یا پوست کندن بیش از اندازه میوه و در نهایت تبدیل آن‌ها به زباله است.

سخن پایانی

در بالا دیدیم که چطور چرخه تولید مواد غذایی، به انتشار گازهای گلخانه‌ای منجر می‌شود. در حالی که با کمی دقت و وسواس در میزان خرید و مصرف، می‌توان مقادیر قابل توجهی صرفه جویی در محصولات غذایی اعمال کرد. به این شکل عدد بزرگی از میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای و CO2 کاسته شده و به شرایط اقلیمی کره زمین، کمک می‌شود.

شما در این خصوص چه نظری دارید؟ پیشنهاد می‌کنیم که این مطلب را برای دوستان و آشنایان خود نیز ارسال کرده و به آن‌ها در این زمینه اطلاع رسانی کنید.