معرفی انواع نارنگی؛ بهترین نارنگی برای مهمانی را انتخاب کنید

نارنگی، از میوه های پاییزی پرطرفدار است که چشیدن طعم ترش و شیرین آن، لذت پاییز را دوچندان می‌کند. اما تا چه اندازه با انواع نارنگی آشنایی دارید و تفاوت‌های ظریف میان ارقام مختلف نارنگی را می‌شناسید؟ دانستن این تفاوت‌ها به شما کمک می‌کند که بسته به استفاده خود از این میوه، انتخاب مناسب‌تری داشته باشید. برای مثال، برخی ارقام نارنگی، برای آبگیری مناسب‌ترند و در مورد برخی دیگر، مصرف تازه‌خوری اهمیت بیشتری دارد. برخی شیرین‌ترند و برخی ترش مزه‌اند و بهتر است به عنوان چاشنی غذاها به کار روند. با این تفاصیل و برای آشنایی بیشتر با انواع نارنگی، مثل همیشه همراه اسنپ فود باشید تا اطلاعات خوبی دریافت کنید.

انواع نارنگی

نارنگی‌ها از لحاظ خصوصیات ظاهری میوه و درختان آن‌ها، ارقام بسیار متنوعی دارند. برخی ارقام، برای پرورش در ایران مناسب‌اند و برخی، نیاز به مراقبت‌ها و شرایط آب و هوایی خاص‌تری دارند. آن‌ها تقریبا در سراسر پاییز و زمستان در دسترس هستند و با استفاده از آن‌ها می‌توانید از خواص نارنگی به عنوان یک سپر طبیعی محکم در برابر انواع بیماری‌های فصلی کمک بگیرید. در ادامه، 15 رقم از معروف‌ترین انواع نارنگی در جهان و 5 رقم از ارقام نارنگی محلی ایران را به شما معرفی می‌کنیم.

1. نارنگی کلمانتین (Clementines)

نارنگی‌های کلمانتین یا نارنگی الجزایری از ارقام زودرس نارنگی هستند و شکل‌های متنوعی دارند. آن‌ها گاهی کروی، گاهی کشیده و گاهی هرمی شکل هستند. تعداد بذرهای آن‌ها ناچیز یا متوسط است. پوستی با ضخامت متوسط و نسبتا سفت دارند که کاملا به گوشت میوه چسبیده‌اند، اما به راحتی قابل پوست‌گیری هستند. انواع نارنگی یافا یا همان کلمانتین‌ها، پس از رسیدن، حالت پف‌دار ندارند. گوشت آن‌ها به رنگ نارنجی تیره و بسیار معطر است و بافتی ترد و آبدار و طعمی شیرین دارند و اسیدی‌تر از انواع نارنگی‌های دیگر هستند.

این نوع نارنگی، امروزه بیشتر در مراکش کشت می‌شود. با این حال، در شمال و جنوب آفریقا و بخش‌های زیادی از مناطق مدیترانه‌ای هم قابل کشت است. نارنگی کلمانتین در سال‌های 1309 تا 1311 وارد ایران شد و از آنجا که نسبت به سرمای هوا بسیار مقاوم بود، از ارقام اقتصادی نارنگی در شمال ایران محسوب می‌شود.

2. نارنگی پیج (Page)

نارنگی پیج از پیوند نارنگی کلمانتین و نارنگی تانجلو مینولا به وجود می‌آید. این گونه در سال 1347 وارد ایران شد و به عنوان یکی از ارقام زودرس و بذردار نارنگی، فروش خوبی در بازارهای ایران دارد.

نارنگی پیج، اندازه‌ای متوسط و شکلی گرد و پهن دارد. پوستی صاف و سفت با مقدار خیلی کمی ناصافی دارد که کاملا به گوشت میوه چسبیده است. با این وجود، خوردن میوه و پوست گرفتن آن، آسان است. رنگ این میوه در زمان برداشت، نارنجی مایل به قرمز است. گوشت میوه هم رنگ نارنجی پر رنگی دارد. بافت گوشتی میوه، آبدار و ترد و طعم آن، شیرین و دلچسب است.

درخت نارنگی پیج، درختی پرمحصول است که در عین حال، فضای کمی را اشغال می‌کند و به همین دلیل، گزینه‌ای مناسب برای کاشتن در ویلاهای شخصی محسوب می‌شود.

نوسانات آبیاری در شمال کشور می‌تواند باعث ترک خوردن پوست این میوه شود. به علاوه، نارنگی پیج، نسبت به محیط سردخانه و سرمای هوا، حساس است و با نگهداری در انبار، کیفیت اولیه خود را از دست می‌دهد.

3. نارنگی تکه طلایی (Golden Nugget)

یکی از سنگین‌ترین انواع نارنگی، نارنگی تکه طلایی است که پوستی ناهموار با قسمت‌های برجسته دارد. این برجستگی‌ها، شبیه سنگ‌های کوچکی به نظر می‌رسند که از سطح زمین بیرون می‌آیند. با این حال، زیر این پوسته به ظاهر خشن، گوشتی آبدار و زیبا قرار گرفته است.

هرچند که نارنگی تکه طلایی، شکل چندان جذابی ندارد، اما یکی از آبدارترین انواع نارنگی‌ها محسوب می‌شود و با خرید این نارنگی می‌توانید، در وعده صبحانه یا میان‌وعده‌های خود، از خواص یک آب‌میوه طبیعی و خوش‌طعم بهره‌مند شوید.

4. نارنگی پیکسی (Pixie)

این نوع نارنگی، بومی آمریکا است و برای اولین بار در ایالت کالیفرنیا و در دهه 1920 کشت شد. نسبت به سایر انواع نارنگی، اندازه‌ای کوچک‌تر، رنگی روشن‌تر و طعمی کم شیرین‌تر دارد. نارنگی‌های پیکسی که تا حدودی آبدار هم هستند، هسته یا دانه ندارند و پوست گرفتن آن‌ها هم آسان است. اندازه کوچک آن‌ها که می‌تواند قطری بین 2.5 تا نهایتا 7.5 سانت باشد، باعث می‌شود که فضای کمتری را در بسته‌بندی‌ها اشغال کنند و ز این لحاظ قابل توجه‌اند.

5.  نارنگی تانجلو  (Tangelo)

از دو رگ‌گیری نارنگی دنسی و گریپ فروت دانکن، می‌توان به نارنگی تانجلو رسید. نارنگی‌های ناجلو، دو رقم معروف به نام‌های مینولا (minneola) و اورلاندو تانجلو (Orlando tangelo) دارند. مشخصات ظاهری این میوه‌ها، ترکیبی از نارنگی و گریپ فروت است. آن‌ها گرد و پهن هستند و بافت گوشتی، معطر و پر آب دارند. به علاوه، گونه‌ای پربذر و زودرس محسوب می‌شوند که از اواخر آذر تا اواخر دی ماه می‌رسند. نارنگی‌های ناجلو، درختان مقاومی دارند که مقاومت خوبی نسبت به سرما از خود نشان می‌دهند، با این حال گونه اورلاندو، در مناطق نیمه گرمسیری، علائم کمبود ازت را نشان می‌دهد و درختان و میوه‌های این گونه مستعد ابتلا به لکه قهوه‌ای آلترناریا هستند. این نارنگی، در فاصله سال‌های 1343 و 1344، وارد ایران شد و کشت آن در مناطقی مانند سواحل خلیج فارس، استان خوزستان و جیرفت، از لحاظ آب و هوایی مناسب است.

6.  نارنگی تمپلTemple))

این نوع، یکی از ارقام نارنگی‌های تانگور است که به آن «رویال ماندارین» هم می‌گویند. پیشینه کشت این گونه، به اواخر دهه 1800 و کشور جامائیکا بازمی‌گردد.

نارنگی‌های تمپل، ترکیبی از پرتقال و نارنگی هستند و از نظر ظاهری، آنقدر شبیه پرتقال هستند که ممکن است در برخورد اول، آن‌ها را با پرتقال اشتباه بگیرید. این نارنگی‌ها، بین 2 تا 20 بذر تولید می‌کنند و گوشتی شیرین و آبدار دارند.

7.  نارنگی دنسی (Dancy)

این نارنگی، یکی از قدیمی‌ترین و معروف‌ترین انواع نارنگی و مرکبات در آمریکا است که به آن، «نارنگی کریسمس» هم می‌گویند و سرهنگ فرانسیس ال دانسی، اولین کسی بود که نهال آن را در سال 1867 پرورش داد و نامگذاری این نارنگی هم به افتخار این شخص، صورت گرفت، البته برخی هم معتقدند که منشأ این نارنگی به کشور مراکش بازمی‌گردد.

اندازه نارنگی‌های دنسی، بسیار کوچک است و این نوع به عنوان یک گونه بذردار، نیاز گرمایی بالایی دارند. بنابراین، این نارنگی، با مناطق گرمسیری سازگاری بهتری دارد. نارنگی دنسی، پوستی نازک و گوشتی ترد و ترش مزه، به رنگ سبز روشن دارد که بسیار معطر و آبدار است و پوست به راحتی از گوشت میوه جدا می‌شود.

8. نارنگی ساتسوما (Satsuma)

منشأ این نارنگی مربوط به کشور چین است، اما سابقه کشت آن در ژاپن هم بسیار طولانی است. این نارنگی بسیار لذیذ، نسبت به سایر انواع نارنگی، ظاهری پهن‌تر، عطری بسیار تندتر و اسیدی بسیار کمتر دارد. اندازه‌ای نسبتا درشت با دم کشیده و پوستی صاف و نازک دارد و بسیار خوشمزه و پر آب است.این نارنگی، هسته ندارد و به راحتی قابل تقسیم است.

نارنگی ساتسوما، نزدیک به 100 رقم متنوع دارد که نوع «انشو» در ایران، معروف است و به نام یکی از انواع نارنگی محلی ایران هم شناخته می‌شود. این نوع، که گونه‌ای مقاوم در برابر سرما است، به عنوان اولین رقم نارنگی در ایران از سال 1347 در شمال کشت شد و می‌توان آن را یکی از انواع نارنگی در مازندران دانست.

9. نارنگی مورکات (Murcott)

منشأ شکل‌گیری این نارنگی به دهه 1920 و ایالت فلوریدای آمریکا برمی‌گردد و کشاورزی به نام «چارلز مورکات»، اولین کسی بود که توانست این گونه جدید را توسعه دهد. به همین دلیل و به افتخار این فرد، این نارنگی را به نام مورکات نامگذاری شد.

این نارنگی‌ها، اندازه‌ای متوسط و ظاهری گرد و کروی با شیارهای سطحی دارند که قسمت نوک و انتهای آن‌ها، صاف و تا حدودی، فرورفته است. این میوه، پوستی سخت و چسبیده به گوشت دارد که در ابتدا سبز و در زمان رسیدن، زرد رنگ است. گوشت این میوه، نارنجی رنگ و بسیار خوشمزه، معطر و آبدار است. این میوه، گزینه‌ای مناسب برای تازه خوری است و در فصل زمستان برداشت می‌شود.

10. نارنگی پونکن یا یونسی (Puncan)

این نارنگی از ارقام بومی هندوستان است که در سال 1347 توسط یکی از پژوهشگران مرکبات کشور؛ آقای یونس ابراهیمی از ایالت فلوریدای آمریکا به ایران وارد شد و به افتخار ایشان به نام نارنگی یونسی هم معروف است.

پونکن از ارقام بذردار و زودرس و سال‌آور نارنگی است که شکلی گرد و پخ با نافی کوچک دارد و از لحاظ اندازه، درشت‌تر از انواع نارنگی‌های دیگر است. پوست این نارنگی، صاف و ضخیم است و گوشت نارنجی رنگ آن، طعمی دلچسب و عطری فوق‌العاده دارد. نارنگی یونسی، بعد از گونه‌های انشو و کلمانتین، در شمال ایران می‌رسد و بازار‌پسندی بسیار خوبی دارد. با این حال، این گونه، نسبت به سرما، حساس است، میوه‌های آن در انتهای شاخه‌ها به بار می‌نشینند و شاخه‌های درخت آن هم در مقابل باد و برف سنگین، تحمل چندانی ندارند و خطر شکستن آن‌ها وجود دارد.

11. نارنگی طلایی یوسمیتی (Yosemite)

منشأ این گونه نارنگی هم به آمریکا بازمی‌گردد و نمونه‌های آن را می‌توان در ایالت‌های کالیفرنیا و فلوریدا و همچنین مراکش یافت. آن‌ها از نظر ظاهری به طور قابل توجهی، بزرگ‌تر از هم‌خانواده‌های خود هستند و ممکن است اندازه آن‌ها به 10 سانتی‌متر هم برسد. اسید متعادلی دارند و نارنجی رنگ هستند. خصوصیت خاص دیگر این نارنگی‌ها، عطر زیاد و طعم دلچسب و شیرین آن‌ها است که آن ها را تبدیل به انتخابی ایده‌آل در میان انواع نارنگی می‌کند.

12. نارنگی پاکستانی یا کینو (Kinnow)

نارنگی پاکستانی، حاصل دو رگ‌گیری بین گونه‌های کینگ و ویلولیف است. درخت این نارنگی، دیررس ولی پرمحصول است. اندازه نارنگی پاکستانی متوسط بوده و نوک و قاعده آن کمی تو‌رفته و پهن است. پوست این میوه نسبت به انواع نارنگی، چسیبده‌تر به گوشت است و ظاهری خشن و چرمی مانند و بسیار صاف و براق دارد. ممکن است روی پوست یک نارنگی کینوی رسیده، نقاطی فرو رفته به رنگ زرد مایل به نارنجی هم به چشم بخورد.

گوشت نارنگی پاکستانی، بسیار معطر و پر آب و به رنگ زرد و نارنجی است و بافتی سفت دارد و بذرهای چند جنینی زیادی دارد. این گونه، جزو ارقام میان‌رس نارنگی است و به خوبی کیفیت خود را بر روی درخت حفظ می‌کند و از آنجا که سال آور بوده و نسبت به سرما هم مقاوم است، باغ مادری آن، در شهر جیرفت دایر شده است.

13. نارنگی انکور (Encore)

این نارنگی، بیش از هر شکل دیگری، برای تازه‌خوری مناسب است و مقادیر قابل توجهی، کلسیم، پتاسیم و ویتامین A را در خود جای داده است. قطر این نارنگی به طور متوسط به 5 سانتی‌متر می‌رسد. پوستی شل به رنگ زرد و نارنجی همراه با لکه‌هایی قهوه‌ای و تیره و هسته‌های زیاد دارد و شاید دیدن این پوست لکه‌دار و هسته های زیاد، برای همه چندان خوشایند نباشد. با این حال، لازم است بدانید که نارنگی انکور، گوشتی آبدار با دانه‌های درشت و شیرین دارد و پوست گرفتن آن هم بسیار آسان است.

14. نارنگی بکرایی (Bakraei)

این نارنگی، حاصل دو رگ‌گیری میان نارنگی و لیموشیرین است که در ایران در مناطقی مانند جیرفت، جهرم، قصر شیرین و… کشت می شود و در جهرم به نام «تلخو» معروف است. درختان این گونه، درختان پرمحصولی هستند اما نکته منفی آن‌ها این است که از حدود 15 سالگی به بعد، دچار خشکیدگی در نوک شاخه‌ها می‌شوند. همچنین نارنگی بکرایی نسبت به سرما و پوسیدگی طوقه و ریشه و بیماری ویروسی «کاچکسیا» حساس است.

15. نارنگی طلای تاهو (Tahoe)

منشأ شکل‌گیری این گونه به ایالت کالیفرنیا برمی‌گردد و نام خود را از شهری کوهستانی به نام تاهو در آمریکا گرفته است. رنگ این نارنگی، نارنجی تیره است. پوستی صاف دارد و بافت گوشتی آن هم لطیف و آبدار است. بنابراین، نارنگی طلای تاهو، انتخابی مناسب برای آبمیوه‌گیری است و طعم شیرین و بافت بدن دانه آن باعث می‌شود که بتوانید از آن، آب میوه‌های دلچسب و خوشمزه‌ای تهیه کنید.

انواع نارنگی محلی ایران

موارد زیر را می‌توان از مهم‌ترین گونه‌های نارنگی محلی ایران دانست:

1) نارنگی یاشار (Yashar)

تلاش 21 ساله محققان موسسه تحقیقات مرکبات کشور در فاصله سال‌های 1367 تا 1388، باعث شد که این گونه در داخل ایران به بار بنشیند. نارنگی یاشار، حاصل دو رگ‌گیری بین نارنگی‌های شانگشا و مینولا تانجلو است. این میوه، اندازه‌ای درشت و بافتی پر آب دارد و از گونه‌های دارای بذر است. نارنگی یاشار، مقاومت خوبی نسبت به سرما دارد و از ارقام دیررس نارنگی محسوب می‌شود و در مواقعی از سال که سایر ارقام مرکبات در بازار موجود نیست، قابل تهیه و به همین دلیل، بازار‌پسند است.

2) نارنگی شاهین  (Shahin)

این گونه محلی که حاصل ترکیب پرتقال و نارنگی است، حساسیت زیادی نسبت به سرما دارد و پوست آن در معرض سرما دچار لک می‌شود. نارنگی شاهین، یک نارنگی شمالی است که به عنوان یک رقم دیررس و بذر‌دار، در اواخر دی ماه و اواسط بهمن، می‌رسد. ظاهر این نارنگی، درشت، پهن و پخ است، بافت آبداری دارد و از گونه‌های مناسب برای آبگیری است. طعم این نارنگی، شیرین است و به آسانی می‌توان پوست آن را جدا کرد.

3) نارنگی نوشین (Noushin)

این گونه که برای اولین بار در سال 1388 توسط مهندس نوشین کاشته شد، حاصل ترکیب نارنگی و هیبرید پرتقال است. میوه، شکلی پخ و پوستی پره‌ای و نازک دارد و به عنوان یک نارنگی شمالی زودرس، در اوایل پاییز می‌رسد. هر چند که درختان نارنگی نوشین، خاصیت سال‌آوری ندارند، اما از قابلیت انبارش خوبی برخوردارند و پوست آن‌ها در سرمای انبار، سیاه و لکه‌دار نمی‌شود. رنگ گوشت این میوه، نارنجی روشن است و میزان آب متوسطی دارد.

4) نارنگی ورا (Vara)

یکی از انواع نارنگی جنوب ایران که حاصل ترکیب نارنگی و پرتقال است، نارنگی ورا است. این نارنگی، نام خود را از غاری واقع در شهرستان جهرم گرفته است و دی ماه، زمان برداشت آن در جهرم و سایر مناطق جنوبی ایران است. این گونه، گونه‌ای میان‌رس و دارای بذر است که در زمان رسیدن، گوشت و پوستی، زرد رنگ دارد. شکل ظاهری میوه، شبیه گلابی است و بافت بسیار آبداری دارد و پوست و گوشت آن به راحتی از هم جدا می‌شوند.

5) نارنگی پرنا(Parna)

نام پرنا از ابتدای نام پرتقال و نارنگی گرفته شده است. این گونه، یکی از انواع نارنگی محلی ایران است که اندازه‌ای درشت و گلابی شکل داشته و دارای بذر است. پرنا به رنگ زرد لیمویی است و پوستی ضخیم دارد که به آسانی از گوشت جدا می‌شود. گوشت میوه هم زرد رنگ و پر آب است و البته لازم است بدانید که درختان این میوه خاصیت سال‌آوری ندارند.

معرفی این میوه پاییزی به پایان رسید و پیشنهاد می‌کنیم که اگر تمایل دارید تا با میوه فصل‌های مختلف آشنا شوید، مطلب معرفی میوه بهار را نیز مطالعه کنید.

انواع نارنگی را با خرید میوه آنلاین از اسنپ فود تهیه کنید

یکی از راه‌های مطمئن و به‌صرفه برای خرید انواع میوه جات؛ از جمله انواع نارنگی، استفاده از خدمات آنلاین است که شما به سادگی می‌توانید با ورود به سایت اسنپ فود، از آن بهره‌مند شوید. خرید میوه آنلاین به شما امکان می‌دهد که باکیفیت‌ترین و بهترین میوه‌جات فصل را با قیمت‌هایی به‌صرفه و صرف انرژی و زمان کمتر تهیه کرده و توسط پیک، درب منزل خود تحویل بگیرید. شاد و تندرست باشید.