انواع سگ های آپارتمانی کم صدا و بی‌صدا
اگر شما هم در جست‌وجوی سگ های آپارتمانی کم صدا هستید، باید بدانید که انتخاب سگ مناسب برای زندگی در فضاهای کوچک نیاز به دقت زیادی دارد؛ به‌ویژه اگر در یک آپارتمان زندگی می‌کنید و می‌خواهید سگتان از نظر سروصدا مشکلی ایجاد نکند. در این مقاله به معرفی بیصداترین سگ‌های آپارتمانی می‌پردازیم؛ از باسنجی و بولداگ گرفته تا گلدن و شارپی. این نژادها علاوه‌بر آرام‌بودن، برای زندگی در آپارتمان‌ها هم کاملا مناسب هستند. همچنین در ادامه به شما یاد می‌دهیم که چگونه سگتان را طوری تربیت کنید تا کم‌ترین صدای ممکن را داشته باشد. بیایید نگاهی دقیق‌تر به این سگ‌های آرام و بی‌سروصدا بیندازیم. معرفی را از باسنجی، بیصداترین سگ آپارتمانی، شروع می‌کنیم.
باسنجی؛ بیصداترین سگ آپارتمانی
باسنجی، به‌عنوان یکی از سگ‌های بی‌صدا شناخته می‌شود. این نژاد که به‌عنوان آرام‌ترین نژاد سگ برای آپارتمان‌ها هم به‌شمار می‌رود، برخلاف سایر سگ‌ها، کمتر پارس می‌کند و صدای آن بیشتر شبیه به آواز است. اگر به‌دنبال سگی هستید که نه‌تنها کم‌صدا، بلکه جثه‌اش هم کوچک باشد، باسنجی انتخاب مناسبی است. این سگ‌ها به فعالیت زیاد نیاز دارند، اما در کل بسیار آرام هستند و در فضای کوچک آپارتمان به‌راحتی زندگی می‌کنند.
شیتزو؛ آرام و بی‌صدا در آپارتمان
شیتزو یکی از سگ های آپارتمانی کم صدا است که به‌دلیل اندازه کوچک و طبیعت آرامَ، گزینه‌ای مناسب برای زندگی در فضای محدود آپارتمان است. این نژاد معمولا علاقه‌ای به پارس‌کردن ندارد و در بیشتر مواقع به‌آرامی در کنار صاحب خود می‌نشیند. شیتزوها علاوه‌بر آرامِش، شخصیت دوستانه و مهربانی هم دارند که آن‌ها را به حیوانات خانگی محبوبی تبدیل کرده است. اگر به‌دنبال سگ بی‌آزاری می‌گردید، شیتزو می‌تواند یک انتخاب عالی باشد.
بولداگ فرانسوی؛ ساکت‌ترین نژاد سگ
بولداگ فرانسوی نه‌تنها یکی از کم صدا ترین نژاد سگ است، بلکه به دلیل جثه کوچک و رفتار دوستانه‌اش، به‌راحتی می‌تواند در آپارتمان‌ها هم زندگی کند. این سگ‌ها به‌ندرت پارس می‌کنند و از این‌رو، برای محیط‌های آرام و بدون سروصدا کاملا مناسب هستند. به‌علاوه، بولداگ‌های فرانسوی بسیار اجتماعی بوده و عاشق وقت‌گذراندن در کنار خانواده هستند.
بیشتر بخوانید: بهترین نژاد سگ برای زندگی در آپارتمان
بیچون فرایز؛ سگ کم‌صدا برای زندگی آپارتمانی
بیچون فرایز یکی از نژادهای کوچک و کم‌صدا بوده که برای زندگی در آپارتمان بسیار مناسب است. این نژاد به‌طورکلی پارس نمی‌کند و از آنجا که اجتماعی و مهربان است، به‌راحتی می‌تواند با سایر اعضای خانواده و حیوانات خانگی در یک فضای کوچک زندگی کند. بیچون فرایز‌ها همچنین، به‌دلیل انرژی بالای خود نیاز به تحرک دارند، بنابراین بهتر است روزانه زمانی را برای بازی‌کردن با آن‌ها اختصاص دهید.
پاگ؛ سگی که کم پارس می‌کند
اگر به‌دنبال سگ های آپارتمانی کم صدا هستید، پاگ یکی از بهترین گزینه‌هاست. پاگ‌ها به‌طور کلی سگ‌های آرامی هستند که خیلی کم پارس می‌کنند و بیشتر وقت خود را در کنار صاحبانشان می‌گذرانند. این سگ‌ها اندازه کوچکی دارند و برای زندگی در آپارتمان‌ها بسیار مناسب هستند. همچنین، رفتار شاد و دوست‌داشتنی آن‌ها می‌تواند به فضای خانه انرژی بدهد، بدون اینکه سروصدای زیادی ایجاد کنند.
برزوی؛ سگ آرام با جثه بزرگ
گرچه برزوی یک سگ بزرگ است، اما یکی از بی صدا ترین سگ‌هایی در میان نژادهای بزرگ محسوب می‌شود. این سگ‌ها گه‌گاهی پارس می‌کنند و بیشتر ترجیح می‌دهند که آرام در گوشه‌ای استراحت کنند، به‌دلیل شخصیت ملایم و رفتار آرام‌شان، می‌توانند در محیط‌های آپارتمانی بزرگتر یا خانه‌های با حیاط کوچک به‌راحتی زندگی کنند. این نژاد برای کسانی که دنبال سگی آرام هستند، یک انتخاب مناسب خواهد بود
تریر استرالیایی؛ سگ کم‌صدا با انرژی زیاد
تریر استرالیایی سگی کوچک با انرژی زیاد است که نیاز به فعالیت بدنی دارد. اگرچه این سگ‌ها می‌توانند کمی پارس کنند، اما در مقایسه با سایر نژادهای مشابه، صدای آن‌ها نسبتاً کم است. تریر استرالیایی برای کسانی که فعالیت‌های بیرونی را دوست دارند و به‌دنبال سگی با انرژی بالا، اما آرام در داخل آپارتمان هستند، گزینه خوبی خواهد بود.
کاوالیر کینگ چارلز اسپانیل؛ آرام‌ترین سگ آپارتمانی
کاوالیر کینگ چارلز اسپانیل به‌دلیل شخصیت آرام و مهربانش، یکی از سگ های آپارتمانی کم صدا است. این سگ‌ها به طور کلی پارس نمی‌کنند و بیشتر علاقه دارند که در کنار صاحب خود استراحت کنند. کاوالیرها به‌راحتی می‌توانند در فضای کوچک آپارتمان زندگی کرده و برای کسانی که به‌دنبال یک سگ کم‌صدا و همراه هستند، گزینه‌ای عالی به شمار می‌آیند.
گلدن رتریور؛ سگ آرام برای خانه‌های بزرگ
اگرچه گلدن رتریور در مقایسه با برخی از نژادهای دیگر کمی بیشتر پارس می‌کند، اما در مجموع، این نژاد به‌عنوان بی‌سروصداترین سگ آپارتمانی شناخته می‌شود. این سگ‌ها به دلیل شخصیت مهربان و اجتماعی خود، در فضاهای بزرگتر و خانه‌های با حیاط، بهتر زندگی می‌کنند. اما اگر در یک آپارتمان زندگی می‌کنید و بتوانید نیازهای تحرکی آن‌ها را برآورده کنید، گلدن رتریور می‌تواند یک انتخاب مناسب برای آپارتمان هم باشد.
گریت دین؛ سگ بزرگ و آرام
گریت دین‌ها با وجود جثه بزرگ خود، از نظر رفتاری به‌عنوان یکی از سگ‌های کم‌صدا شناخته می‌شوند. این سگ‌ها بیشتر به استراحت و خواب علاقه دارند و در اکثر مواقع هیچ سروصدایی ایجاد نمی‌کنند. گریت دین‌ها برای کسانی که خانه‌های بزرگ ندارند، مناسب نیستند. اما اگر فضایی کافی برای آن‌ها فراهم شود، به‌راحتی در آپارتمان‌ها یا خانه‌های کوچک‌تر نیز می‌توانند زندگی کنند.
شارپی چینی؛ سگ بی‌صدا با رفتار مستقل
شارپی چینی با جثه‌ای کوچک، ساکت ترین نژاد سگ است. این سگ‌ها به‌طورکلی علاقه‌ای به پارس‌کردن ندارند و رفتار مستقلی از خود نشان می‌دهند. اگر به‌دنبال یک سگ با رفتار آرام و بی‌صدا برای زندگی در آپارتمان هستید، شارپی چینی گزینه‌ای مناسب خواهد بود.
لوچن؛ سگ بی‌صدا و بی‌آزار
لوچن یکی دیگر از نژادهایی است که معمولا زیاد پارس نمی‌کند و رفتار آرامی دارد. این سگ‌ها به‌راحتی می‌توانند در آپارتمان‌های کوچک زندگی کنند و در بیشتر مواقع آرام و بی‌صدا هستند.
مالتیز پودل؛ سگ کم‌صدا برای فضای کوچک
مالتیز پودل که به‌عنوان «مالتیپو» نیز شناخته می‌شود، یک سگ کوچک و کم‌صدا بوده که برای زندگی در آپارتمان‌های کوچک کاملا ایده‌آل است. مالتیز پودل‌ها علاقه‌ای به پارس‌کردن ندارند و به‌راحتی با زندگی در کنار خانواده‌ها کنار می‌آیند.
سلوکی؛ سگ آرام برای آپارتمان‌ها
سلوکی‌ها به‌طورکلی سگ‌هایی با رفتار آرام هستند که در بیشتر مواقع هیچ سروصدایی ایجاد نمی‌کنند. این سگ‌ها به فضای بزرگتر نیاز دارند، اما در صورتی‌که فضای کافی برایشان فراهم شود، می‌توان آن‌ها را به‌عنوان سگ های آپارتمانی کم صدا معرفی کرد.
بولداگ انگلیسی؛ بی‌سر و صداترین سگ آپارتمانی
بولداگ انگلیسی هم به‌عنوان یکی از سگ‌های آپارتمانی کم‌صدا شناخته می‌شود. این سگ‌ها کمتر پارس می‌کنند و بیشتر وقت خود را در کنار خانواده می‌گذرانند. اگر به‌دنبال سگی هستید که در محیط آپارتمانی آرام و بی‌صدا باشد، بولداگ انگلیسی یکی از گزینه‌های عالی خواهد بود.
چطور سگ‌ها را تربیت کنیم تا کمتر پارس کنند؟
بهترین روش تربیت سگ برای کاهش پارس‌کردن، تشخیص دلیل اصلی پارس سگ و مقابله با آن است. از راهکارهای زیر می‌توانید برای این منظور کمک بگیرید:
- تمرینات آرامش و تمرکز: وقتی سگ شما شروع به پارس می‌کند باید با کلمات آرامی مثل «ساکت» یا «بی‌صدا» او را آموزش دهید. اگر سگ شما برای چند ثانیه ساکت ماند، او را تشویق کنید و به او پاداش دهید.
- تقویت رفتارهای خوب: یکی از اشتباهات رایج در تربیت سگ، تقویت رفتارهای نادرست است. اگر وقتی سگ شروع به پارس‌کردن کرد به آن توجه کردید یا خوراکی دادید، سگ فکر می‌کند که پارس‌کردن برای جلب‌توجه و دریافت پاداش موثر است. در این مواقع، بهتر است سگ را نادیده بگیرید و هیچ‌گونه پاداشی به او ندهید.
- محرک‌های محیطی: گاهی اوقات، سگ‌ها به‌دلیل محرک‌های محیطی مانند صداهای خیابان یا ورود افراد غریبه به منزل شروع به پارس‌کردن می‌کنند. در این شرایط، می‌توانید با استفاده از پرده یا تغییر مکان سگ به یک منطقه دنج و آرام در آپارتمان، او را از محرک‌ها دور کنید.
آپارتمانتان را آماده کنید!
در انتخاب آرام ترین سگ آپارتمانی، مهم‌ترین ویژگی‌هایی که باید در نظر بگیرید، میزان پارس‌کردن، جثه و نیاز به فعالیت بدنی است. نژادهایی که در این مقاله از اسنپ‌فود معرفی شدند، از جمله نژادهای بی‌صدا برای فضای محدود هستند و می‌توانند بدون ایجاد مشکل در آپارتمان‌ها زندگی کنند. این سگ‌ها به‌خاطر آرامشی که دارند، می‌توانند بهترین همراه برای شما در فضای آپارتمانی باشند.
سوالات متداول
کدام نژادهای کم‌صدا سگ برای آپارتمان مناسب هستند؟
نژادهایی مانند بولداگ فرانسوی، پاگ، شیتزو و باسنجی به‌دلیل پارس کم یا نداشتن صدا، گزینه‌های عالی برای زندگی در آپارتمان هستند.
چرا سگ‌های کم‌صدا مناسب آپارتمان هستند؟
در محیط‌های آپارتمانی که دیوارها نزدیک به هم هستند، سروصدای کم سگ‌ها باعث می‌شود مزاحمتی برای همسایه‌ها ایجاد نشود و آرامش محیط حفظ شود.
آیا سگ‌های کم‌صدا هم نیاز به تربیت دارند؟
اگرچه سگ‌های کم‌صدا ذاتاً آرام‌تر هستند، اما تربیت اولیه و تقویت رفتار مثبت در زمان سکوت می‌تواند به حفظ این ویژگی در محیط آپارتمانی کمک کند.
