احتمالا زنجبیل در بین سایر ادویه‌هایی که در آشپزخانه شما وجود دارد، کمتر از بقیه مورد توجه و استفاده قرار می‌گیرد. دلیل این موضوع هر چه که باشد، پیشنهاد می‌کنیم تا انتهای این مطلب همراه ما باشید؛ چراکه قرار است از فواید و خواص فوق‌العاده و بی‌شمار این ادویه جادویی آگاه شده و علاوه‌بر طریقه مصرف آن، با طیف وسیعی از انواع غذا، سالاد، چاشنی، دسر، نوشیدنی و شیرینی که با زنجفیل طعم و مزه جذاب‌تری پیدا می‌کنند هم آشنا شوید.

معرفی زنجبیل

ادویه زنجبیل که از گذشته با نام‌ زنجفیل نیز آن را می‌شناختیم و نام انگلیسی آن جینجر (Ginger) است، متعلق به خانواده Zingiberaceae و گیاهی گلدار بوده که با زردچوبه، هل و خولنجان شیرین ارتباط نزدیکی دارد. ریزوم (بخش زیرزمینی ساقه)، قسمتی است که به‌عنوان ادویه می‌شناسیم و اغلب به آن ریشه زنجبیل می‌گویند.

این ریشه، بافتی فیبری و پوستی صاف با رنگ قهوه‌ای روشن دارد و گوشت آن سفید است. این گیاه جادویی و پرخاصیت، علاوه‌بر‌ آشپزی معمولی، به دلیل طعم و مزه‌ تند و ویژه‌اش، در طب سنتی، درمان‌های خانگی و پزشکی گیاهی نیز کاربرد بسیار گسترده‌ای دارد.

انواع زنجبیل

احتمالا با شنیدن نام زنجبیل، به یاد همان نوع معمولی که در آشپزخانه‌ها وجود دارد، می‌افتید. اما به‌غیر از زنجبیل معمولی، انواع مختلفی از این گیاه در طبیعت وجود دارند که بسیاری از آن‌ها به دلیل ویژگی‌های زینتی و خواص دارویی خود شناخته شده‌اند. در ادامه، انواع زنجفیل را بررسی می‌کنیم:

• بی‌بی جینجر: بیبی زنجبیل دو برابر بیشتر از زنجفیل بالغ حاوی ریزمغذی‌ها و تقریبا سه برابر بیشتر حاوی آنتی‌اکسیدان است. زنجبیل بیبی، تندی ملایم‌تر و طعم تازه‌تری داشته و نیازی به پوست‌کندن هم ندارد؛ به همین دلیل از آن در تهیه سوشی، ترشی، سالاد، نودل، دسر و نوشیدنی استفاده می‌شود.
• زنجفیل کندوی عسل: این گیاه به دلیل گل‌آذین‌های غیرمعمول که شبیه کندو است، معمولا در غرب با این نام شناخته می‌شود و کاربردهای دارویی زیادی دارد.

• بیتر جینجر: بیتر جینجر، با نام زنجبیل کاج، زنجفیل شامپو و زنجبیل تلخ هم شناخته می‌شود. برگ‌ها و ساقه آن معطر بوده، کمی تلخ است و برای خوش‌طعم کردن غذا استفاده می‌شود. البته رایج‌ترین استفاده از آن در شامپوها و نرم‌کننده‌ها است.
• میوگا جینجر: گل‌ها و شاخه‌های زنجفیل میوگا که به آن زنجبیل ژاپنی هم گفته می‌شود، در آشپزی به‌ کار می‌روند.

• کرپ جینجر: نام دیگر کرپ جینجر، زنجبیل مالایی است و به دلیل شکوفه‌های سفید روشن آن که شبیه کاغذ کرپ است، با نام زنجفیل کرپ شناخته می‌شود. گل‌ها و جوانه‌های کرپ جیجنر خوراکی بوده و طعمی تند دارند.

• هیدن جینجر: زنجبیل پنهان، طعم تند و تلخی دارد و شکوفه‌های آن در سایه‌های مختلف به رنگ قرمز، صورتی یا نارنجی هستند.
• باترفلای جینجر: زنجبیل سفید و زنجبیل پروانه‌ای، دیگر نام‌های رایج این زنجفیل هستند. باترفلای جینجر، گل‌های معطری دارد که شبیه بال‌های پروانه هستند و از ریشه‌های تند آن برای طعم دادن به غذاهایی چون سوپ استفاده می‌شود.به علاوه، اسانس ان هم برای تب مفید است.

• شل جینجر: زنجبیل صدفی دارای برگ‌هایی بیضی‌شکل با خطوط سبز است. هرچند معمولا از آن به‌عنوان یک گیاه زینتی استفاده می‎شود و گل‌های آن رایحه‌ای شیرین منتشر می‌کنند، اما از برگ‌های این گیاه در آشپزی استفاده می‌شود.
• دنسینگ لیدی جینجر: به این نوع زنجبیل، گل اژدهای سفید و زنجبیل بانوی رقصنده هم می‌گویند، زیرا وقتی توسط باد حرکت می‌کند، شبیه یک خانوم رقصنده به‌نظر می‌رسد.  این گیاه بوی شیرینی هم متصاعد می‌کند.
• یلو جینجر: زنجبیل‌ زرد اغلب توسط باغبانان پرورش داده می‌شود، زیرا گل‌های زیبا و بسیار معطری تولید می‌کند. این زنجفیل مزه خوبی دارد، اما با این حال، طعم آن به طعم و مزه زنجبیل معمولی که می‌شناسیم، نمی‌رسد.

• رد جینجر: نام‌های دیگر رد جینجر، زنجبیل قرمز، زنجفیل مخروطی صورتی و زنجبیل تاهیتی است. رد جینجر بوی تند و قوی دارد و بیشتر به دلیل گل‌های قرمز روشن یا صورتی که دارد، معروف است.

• تورچ جینجر: با نام‌های زنجبیل مشعل و زنجبیل وحشی هم شناخته می‌شود. این گیاه زیبای گرمسیری دارای گل‌های بزرگ و رنگارنگ است. تمام قسمت‌های این گیاه خوراکی بوده و در بسیاری از غذاها در سراسر جهان استفاده می‌شود.

• منگو جینجر: ریشه‌های منگو جینجر بسیار شبیه زنجبیل معمولی هستند، اما تندی آن را نداشته و در عوض طعم انبه خام را دارند؛ به همین دلیل به این زنجفیل، زنجبیل انبه می‌گویند و معمولا از آن در تهیه ترشی استفاده می‌‌شود.

• تای جینجر: تای جینجر با نام‌های زنجبیل جینسینگ و زنجبیل آبی نیز شناخته می‌شود. ریزوم آن دارای بوی تند و طعمی قوی است که یادآور مرکبات، فلفل سیاه و سوزن کاج است که در پزشکی استفاده می‌شود.

• زنجفیل رستاخیز: به این نوع زنجفیل، زنجبیل طاووسی نیز گفته می‌شود و مانند زنجبیل معمولی به مصرف می‌رسد. این گیاه شاخ و برگ‌های چشمگیر و شکوفه‌های گل زنبق‌مانند دارد که معطر هستند.
• اسنپ جینجر: زنجبیل اسنپ، زنجبیل هل و زنجبیل هندی نام‌های دیگر اسنپ جینجر هستند. برگ‌های آن رایحه‌ای شیرین و تسکین‌دهنده دارند که شبیه پوست درخت دارچین است.

شرایط نگهداری زنجبیل چیست؟

زنجبیل باکیفیت، دارای ریشه‌های سفت و خوش‌فرم، پوست نسبتا صاف با رنگ قهوه‌ای روشن و گوشت طلایی تا سفیدرنگ است. برای داشتن باکیفیت‌ترین زنجبیل، ریشه‌هایی با حداقل گره را انتخاب کرده و از خرید زنجفیل‌های چروکیده‌شده یا نرم‌ خودداری کنید. چرا که چروکیده بودن و نرمی و رطوبت روی پوست، نشان از آسیب و سرمازدگی گیاه دارد.

نگهداری از پودر زنجبیل

پودر زنجبیل راحت‌تر نگهداری شده و ماندگاری طولانی‌تری دارد. در واقع، اگر پک آن باز نشده و در جایی خشک و خنک نگهداری شود، برای 2 تا 3 سال هم سالم باقی می‌ماند، اما پس از باز شدن پک، ادویه باید ظرف مدت شش ماه تا یک سال به مصرف برسد.

برای این کار، پودر این گیاه را در مکانی خنک، تاریک و خشک مانند انباری یا کابینت آشپزخانه نگهداری کرده و از قرار دادن آن در نزدیکی اجاق گاز یا زیر نور مستقیم خورشید خودداری کنید.

نگهداری از زنجفیل تازه

برای اینکه زنجبیل تازه را برای مدت طولانی‌تری سالم نگه دارید، آن را در یک ظرف نگهداری مواد غذایی دربسته یا کیسه پلاستیکی (که هوا به داخل ان نفوذ نمی‌کند)، قرار دهید و سپس آن را در کشوی کریسپر یا محفظه میوه و سبزیجات یخچال بگذارید. این کار به حفظ طراوت زنجبیل برای مدت یک ماه یا حتی بیشتر کمک می‌کند. اگر زنجبیل تازه را به فرم خمیر هم درآوردید، حدود دو ماه در یخچال یا فریزر سالم می‌ماند.

در واقع، نگهداری ریشه زنجبیل در دما یا رطوبت بالا باعث ایجاد کپک یا جوانه زدن آن می‌شود. دما و رطوبت توصیه شده برای نگهداری کوتاه مدت زنجفیل (تا یک هفته‌)، 60 تا 65 درجه فارنهایت یا 16 تا 18 درجه سانتی‌گراد و 85 تا 95 درصد رطوبت است.

نگهداری تکه‌های زنجبیل خشک‌شده

اسلایس‌ها و برش‌های خشک‌شده زنجبیل باید در جای خنک با دمای 10 تا 15 درجه سانتی‌گراد نگهداری شوند. در دماهای بالاتر (23 تا 26 درجه سانتیگراد)، ترکیبات طعم‌دهنده شروع به خراب شدن می‌کنند و از عطر و طعم این ادویه کاسته می‌شود. فضای نگهداری برای تکه‌های خشک‌شده این گیاه نیز باید خشک و دور از نور مستقیم خورشید باشد.

زنجبیل در چه غذاها و خوراکی‌هایی استفاده می‌شود؟

زنجفیل را می‌توان در انواع غذاها با توجه به ذوق و سلیقه استفاده کرد. البته پیش از انتخاب زنجبیل برای غذاهایتان، به میزان گرمی و تندی آن توجه داشته باشید تا طعم و مزه غذای شما را خراب نکند. در اینجا، به برخی از غذاهایی که می‌توان با این ادویه تهیه کرد، اشاره شده است:

• سوپ‌ها: کدو تنبل، نخودسبز، میگو، رشته‌فرنگی، هویج، مرغ، سیب‌زمینی، رامن سبزیجات.
• پیش غذا و سالاد: کوفته سبزیجات‌، کوفته مرغ و بوقلمون، میت‌بال، انواع دیپ، سالاد هویج تونسی، کیمچی کلم، سالاد سیب‌زمینی شیرین، سالاد خیار و آناناس، چیپس زنجبیلی، انواع سس مانند سس سالاد زنجفیل ژاپنی.
• میان‌وعده و غذای اصلی: بادمجان چینی با سس سیر، خوراک سبزیجات، گوشت گاو زنجفیلی با سس تند، آبگوشت زنجبیل با روغن زیتون ویرجین، مرغ زنجبیلی چینی، ماهی زنجفیلی، ماسالا سیر و زنجفیل، گریوی‌ هندی (گریوی سسی است که از مخلوط آب گوشت، آرد و ادویه درست می‌شود)، کاری حبوبات و عدسی، توفو، کیمچی، نودل.
• شیرینی و نوشیدنی: لیموناد، کاکتیل، چای ماسالا ادویه‌دار، دمنوش، کلوچه‌، دسر زنجفیلی، چای زنجبیلی، پن‌کیک، آب‌نبات، نان قندی زنجفیل‌دار، کیک زنجفیلی، استم جینجر (ریشه‌ تا زمانیکه تقریبا نرم و لذیذ شود در شکر پخته می‌شود).
• از زنجبیل در آشپزی ایرانی نیز بسیار استفاده می‌شود. برای مثال نان زنجبیلی نوعی کلوچه بسیار خوشمزه و انرژی‌بخش است که به‌طور سنتی در شمال کشور، خصوصا شهر گرگان در روز سال نو تهیه می‌شود. علاوه‌بر آن، از ریشه زنجفیل خشک‌شده هنگام دم کردن چای سیاه استفاده می‌شود که بسیار مناسب فصل سرما است.

چند نکته در مورد طریقه مصرف زنجبیل در انواع خوراکی‌ها

در بخش زیر در مورد نحوه استفاده از این گیاه، نکاتی را برای شما گردآوری کرده‌ایم:

• ریشه این گیاه تازه به قدری شاداب و جوان است که پوست بسیار نازکی داشته و طعم گرم‌ترو عطر بیشتری نیز دارد. معمولا آن را در سرکه شیرین قرار می‌دهند تا ترشی زنجبیل درست شده و در تهیه سوشی به کار گرفته شود. همچنین می‌توان آن را کنسرو کرد.
• زجفیل خشک‌شده که همان تکه‌های درشت و کاملا خشک‌شده ریشه است، معمولا در فصل سرما به همراه چای سیاه دم می‌شود.
• ریشه زنجفیل آسیاب‌شده یا همان پودر زنجبیل که قدری شباهت به آرد نخودچی دارد، معمولا در پخت‌و‌پز و مرینید، جهت مزه‌دار کردن گوشت، غذاهای دریایی چون ماهی و میگو، مرغ و سایر ماکیان به کار گرفته می‌شود.
• می‌توان زنجبیل بالغ را در عصاره انگور شیرین قرار داد و سپس به‌عنوان یک میان‌وعده یا یک ماده اولیه در تهیه بسیاری دیگر از غذاها از آن استفاده کرد.
• می‌توان زنجفیل رسیده را برای مدتی در آب جوش خیساند و چای گیاهی زنجفیل تهیه کرد که معمولا برای طعم رضایت‌بخش‌تر به آن عسل نیز افزوده می‌شود. این چای می‌تواند به‌جای قهوه یا چای سیاه استفاده شود.
• معمولا زنجفیل پودرشده یا آسیاب‌شده در تهیه کیک، نان، کلوچه، کراکر، کوکی و بیسکویت استفاده می‌شود. چراکه تند بودن آن اغلب طعم جالبی در تضاد با شیرینی دسرها ایجاد می‌کند.
• می‌توان ریشه زنجبیل را با شکر قهوه‌ای کاراملی کرد یا در شربت غلیظ قندی خواباند و سپس به شکل کندی، آب‌نبات، کریستالی یا متبلور درآورد.
• اگر زنجفیل تازه در دسترس نباشد، می‌توان از زنجفیل آسیاب‌شده به‌عنوان جایگزین استفاده کرد. بدین ترتیب، حدود ¼ قاشق چایخوری زنجفیل آسیاب‌شده برابر با 1 قاشق چایخوری نوع تازه آن است. فقط به‌خاطر داشته باشید که وقتی زنجفیل خشک و پودری می‌شود، مقداری از جینجرول خود را از دست داده و میزان فلفل و تندی آن کاهش می‌‌یابد.

نحوه آماده‌سازی زنجبیل تازه

اگر تصمیم دارید به جای زنجفیل خشک‌شده یا پودری، از نوع تازه این گیاه استفاده کنید اما با شیوه تمیز کردن و آماده کردن آن آشنا نیستید، می‌توانید به راحتی از مراحل ساده زیر پیروی کنید. لازم به ذکر است که قبل از آماده‌سازی زنجبیل تازه، لازم نیست پوست ریشه این گیاه را که کاغذی است، بگیرید.

• ابتدا ریشه را در آب با یک برس مناسب سبزیجات تمیز کنید.
• سپس آن را به خوبی خشک کنید.
• اگر می خواهید زنجفیل خود را پوست بگیرید، می‌توانید بوسیله پوست‌کن یا با استفاده از قاشق، لایه رویی زنجبیل را جدا کنید.
• سپس از یک چاقوی کوچک برای جدا کردن تکه‌های برآمده و زبر باقی‌مانده استفاده کنید.

در ادامه، چهار راه برای استفاده از ریشه این گیاه وجود دارد:

• ریزریز کردن: به سادگی از یک چاقوی تیز برای برش زدن ریشه به‌صورت ورقه‌ای استفاده کنید. سپس آن را ژولین کنید، یعنی ۲ تا ۳ برش دایره‌ای شکل را روی هم بگذارید و با چاقو، آن را خلالی کنید. در نهایت، تکه‌های ژولین‌شده را کنار هم گذاشته و با استفاده از چاقو، آن‌ها را به قطعات خیلی ریز خرد کنید.
• رنده کردن: می‌توانید از یک رنده سیر برای ریزریز کردن ریشه زنجبیل استفاده کنید تا خمیری با بافت تقریبا نرم بدست آید.
• آب‌گیری: به‌طور واضح می‌توانید آب زنجفیل را بوسیله دستگاه آبمیوه‌گیری تهیه کنید و برای مصارف بعدی در یخچال نگهداری کنید.
• له کردن: می‌توانید با استفاده از غذاساز، میکسر یا بلندر، مقدار زیادی خمیر زنجبیل با بافت کاملا نرم و یکدست را ظرف مدت چند دقیقه درست کنید. نکته این است که با این روش می‌توانید آن را برای مدت طولانی منجمد نمایید.

خواص زنجبیل

استفاده از زنجفیل، سابقه طولانی در طب سنتی دارد. این ادویه به هضم غذا، کاهش حالت تهوع و مبارزه با آنفولانزا و سرماخوردگی کمک می‌کند. همچنین خواص ضد‌التهابی و ضدتهوع دارد و ممکن است به کاهش وزن، مدیریت آرتریت، کاهش علائم قاعدگی و موارد دیگر هم کمک نماید. در این بخش، چندین فواید زنجبیل برای سلامتی گردآوری شده است:

• جینجرول موجود در زنجفیل، اثرات ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدانی قوی دارد و ممکن است به کاهش استرس اکسیداتیو کمک کند.
• مصرف این گیاه بر کاهش حالت تهوع مرتبط با بارداری، افرادی که تحت انواع خاصی از جراحی قرار دارند و حتی کاهش حالت تهوع مرتبط با شیمی درمانی موثر است.
• مکمل زنجبیل به طور قابل‌توجهی نسبت دور کمر به باسن را در افراد دارای اضافه وزن یا چاقی کاهش می‌دهد؛ بنابراین در کاهش وزن موثر است.
• استئوآرتریت شامل تخریب مفاصل و بروز علائمی مانند درد و سفتی مفاصل است. زنجفیل به کاهش درد و کاهش علائم آرتروز به‌ویژه آرتروز زانو کمک می‌کند.
• زنجبیل خواص ضد دیابتی داشته و می‌تواند قند خون ناشتا و HbA1c در افراد مبتلا به دیابت تایپ 2 را کاهش دهد. همچنین عوامل خطر بیماری قلبی را در افراد مبتلا به دیابت تایپ 2 بهبود می‌بخشد.
• مصرف زنجفیل و کنگرفرنگی قبل از خوردن وعده غذایی اصلی، علائم سوهاضمه مانند نفخ و درد شکم را بهبود بخشیده و تخلیه معده را تسریع می‌کند.

• زنجبیل به تسکین دیسمنوره یا درد قاعدگی کمک می‌کند. این ادویه حتی در تسکین درد قاعدگی موثرتر از استامینوفن، کافئین و ایبوپروفن (نوافن) عمل می‌کند.
• مصرف این گیاه به‌طور قابل‌توجهی تری‌گلیسیرید، کلسترول LDL (بد) و خطر بیماری‌های قلبی را کاهش داده و در عین حال، کلسترول HDL (خوب) را افزایش می‌دهد.
• زنجبیل به دلیل وجود ترکیبات آنتی‌اکسیدانی و ضد‌التهابی، به کاهش خطر ابتلا به سرطان‌های دستگاه گوارش مانند سرطان روده بزرگ، پانکراس و کبد کمک می‌کند.
• ترکیبات موجود در زنجفیل، به پیشگیری از بیماری‌های دژنراتیو مانند آلزایمر، بیماری پارکینسون و مالتیپل‌اسکلروزیس یا MS کمک می‌کند.
• آنتی‌اکسیدان‌ها و ترکیبات فعال زیستی موجود در زنجفیل می‌توانند پاسخ‌های التهابی را که در مغز رخ می‌دهند، مهار کرده و از مغز در برابر آسیب‌های ناشی از افزایش سن محافظت کنند.
• زنجبیل در برابر بیماری‎های باکتریایی و قارچی خاصیت ضدمیکروبی داشته و خطر ابتلا به عفونت را کاهش می‌دهد. این ادویه در برابر استافیلوکوکوس اورئوس و اشریشیا‌کلی که عامل عفونت‌های روده است و کاندیدا‌آلبیکنس که باعث عفونت قارچی در دهان، واژن و… می‌شود، موثر است.

ارزش غذایی و ترکیبات زنجبیل

عطر و طعم بارز زنجفیل، ناشی از روغن‌های فراری است که 1 تا 3 درصد وزن آن را تشکیل می‌دهند. زنجفیل از سسکوی‌ترپن‌ها و جینجرول‌ها به‌عنوان ترکیب اصلی تند تشکیل شده و جالب است بدانید که حدود 400 ترکیب شیمیایی در زنجفیل خام وجود دارد. علاوه‌بر آن، تعداد زیادی مونوترپن، اسیدهای آمینه، فیبر غذایی، پروتئین، فیتواسترول‌ها، ویتامین‌ها و مواد معدنی رژیمی از دیگر ترکیبات این ادویه هستند. در جدول زیر، ارزش غذایی در هر 100 گرم (3.5 اونس) از ریشه این گیاه آورده شده است:

مضرات زنجبیل

طبیعتا اگر زنجفیل به اندازه معقول مصرف شود، مشکل بخصوصی ایجاد نمی‌کند و مقادیر زیاد آن ممکن است باعث عوارض جانبی مانند ناراحتی گوارشی و تداخلات نامطلوب با داروهای تجویزی شود. هرچند این ادویه در لیست مواد بی‌خطر شناخته‌شده توسط سازمان غذا و داروی امریکا (FDA) قرار دارد، اما با این وجود:

• زنجبیل با برخی از داروها از جمله داروی ضدانعقاد وارفارین (warfarin)، آسپرین و داروی قلبی‌عروقی نیفدیپین (nifedipine) تداخل دارد.
• این ماده می‌تواند باعث سوزش سر دل شود، به‌خصوص اگر به‌صورت پودر به مصرف برسد.
• زنجفیل ممکن است بر افراد مبتلا به سنگ کیسه صفرا تاثیر منفی بگذارد.
• مصرف این ماده گیاهی ممکن است در دوران بارداری (برای افرادی که نزدیک به زایمانشان است و کسانی که سابقه سقط جنین یا خونریزی واژن دارند)، مناسب نباشد.
• مصرف زنجبیل ممکن است برای کسانی که اختلالات لخته شدن خون دارند، نامناسب باشد.
• استفاده از این گیاه در دوزهای بالا ممکن است باعث دل درد خفیف، اسهال، تحریک دهان و ناراحتی عمومی معده شود.

البته ممکن است بتوانید با مصرف مکمل‌های زنجبیل یا مصرف آن همراه با غذا، از برخی از عوارض خفیف معده مانند آروغ زدن، سوزش سر دل یا ناراحتی معده جلوگیری کنید، اما مصرف دوزهای بالاتر از 5 گرم در روز، خطر عوارض جانبی را افزایش می‌دهد.

زنجبیل، یک دنیا گرمی و خاصیت

زنجبیل با آن احساس گرمای ویژه‌اش، مدت‌هاست که چوب‌دستی سحرآمیزش را تکان داده و تمام رسپی‌های ما را دوچندان خوش‌طعم‌تر و مفیدتر کرده است. این ادویه چه تازه باشد یا آسیاب‌شده، به تنهایی مصرف شود یا با شکر و سرکه آن را ترکیب نمایید، در هر صورت، همیشه در آشپزخانه ما جای ثابتی دارد.

ما در این مطلب به بررسی زنجفیل و تمام نکات پیرامون آماده‌سازی آن، ترکیبات، نحوه مصرف، خواص و فواید آن پرداختیم. اگر شما نیز هم‌اکنون مایل به تهیه زنجبیل هستید، می‌توانید مثل همیشه از سایت یا اپلیکیشن اسنپ فود کمک بگیرید. برای این منظور، به قسمت عطار آنلاین اسنپ فود رفته و ادویه زنجبیل را به صورت آنلاین سفارش دهید. با این کار، در خانه می‌مانید و خرید شما در کمترین زمان ممکن به محل آدرس ارسال خواهد شد.