مزایای اقتصادی کاهش ضایعات مواد غذایی؛ هم برای افراد و هم برای کل جامعه

مشکل ضایعات مواد غذایی یک مشکل جهانی است که نه تنها اثرات زیست محیطی و اجتماعی بلکه اثرات اقتصادی قابل توجهی نیز به همراه دارد. ضایعات مواد غذایی یکی از مهم‌ترین عوامل تولید گازهای گلخانه‌ای و یکی از بزرگترین بخش‌های اتلاف منابع، مانند منابع آب، انرژی و نیروی انسانی است. علاوه بر این‌ها، ضایعات مواد غذایی تاثیر اقتصادی قابل توجهی بر کسب و کارها، دولت‌ها و مصرف کنندگان دارد.

در گزارش گروه مشاوره بوستون در سال 2018 آمده است که هزینه ضایعات مواد غذایی بر اقتصاد جهانی چیزی در حدود 1.2 تریلیون دلار در سال است. این هزینه شامل هزینه‌های تولید، فرآوری، انتقال، نگهداری، دور ریختن و همچنین هزینه‌های اقتصادی است که به دلیل فساد مواد غذایی بر کسب و کارها تحمیل می‌شود. علاوه بر این، ضایعات مواد غذایی تاثیر منفی بر امنیت غذایی در جهان دارد و موجب تشدید گرسنگی و فقر در بسیاری از نقاط جهان است.

یکی از بزرگترین هزینه‌های اقتصادی ناشی از اسراف مواد غذایی شامل از دست رفتن درآمد کسب و کارهایی است که در صنعت مواد غذایی فعالیت می‌کنند. بنا بر گزارشی از شورای دفاع از منابع ملی، رستوران‌ها به طور میانگین سالانه 34000 کیلوگرم غذا را دور می‌ریزند که ضرری در حدود 2000 دلار در هفته است. این یک ضرر بزرگ برای کسب و کارهایی‌ست که با حاشیه سود پایینی فعالیت ‌می‌کنند و می‌تواند تاثیر زیادی بر قیمت گذاری آن‌ها داشته باشد.

اسراف مواد غذایی همچنین تاثیر زیادی بر هزینه‌های مصرف کنندگان دارد. بر اساس مطالعه‌ای که توسط سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل (FAO) انجام شده یک خانواده در امریکا به طور میانگین سالانه معادل 1500 دلار مواد غذایی را دور می‌ریزد. این نشان دهنده بار مالی قابل توجهی برای خانواده‌ها، به ویژه آن‌هایی است که با درآمد پایینی زندگی می‌کنند.

علاوه بر این، اسراف مواد غذایی تاثیر قابل توجهی بر امنیت غذایی در جهان دارد. به گفته FAO حدود یک سوم از مواد غذایی تولید شده در جهان تبدیل به زباله می‌شود در حالیکه 800 میلیون نفر در جهان از گرسنگی و سوء تغذیه رنج می‌برند. این نشان دهنده اتلاف جدی منابعی است که می‌تواند به کاهش گرسنگی در جهان کمک کند.

گذشته از این، ضایعات مواد غذایی تاثیرات مخربی بر محیط زیست دارد که می‌تواند هزینه‌های اقتصادی قابل توجهی به دنبال داشته باشد. وقتی غذایی هدر می‌رود، به تولید گازهای گلخانه‌ای کمک می‌کند، که موجب تغییرات اقلیمی خواهد شد. بنا بر آمار FAO حدود 8 درصد از گازهای گلخانه‌ای تولید شده در جهان از ضایعات مواد غذایی هستند. برای جبران این مشکلات زیست محیطی نیاز است تا هزینه‌های هنگفتی صرف شود، در حالیکه با کاهش اسراف مواد غذایی می‌توان با صرف هزینه کمتری این مشکل را برطرف نمود.

برای کاهش هزینه‌های اقتصادی اسراف مواد غذایی می‌توان گام‌های زیادی برداشت. در قدم اول، کسب و کارهای فعال در صنعت مواد غذایی می‌بایست با استقرار سیستم‌های جدید انبارداری و نگهداری، مواد غذایی را پیش از اینکه فاسد شوند استفاده کنند. این می‌تواند شامل استفاده از سیستم‌های پایش قفسه‌های مواد غذایی و بررسی مستمر انبارها برای پیشگیری از فاسد شدن آن‌ها باشد.

در گام بعدی، کسب و کارها می‌توانند با کاهش میزان غذایی که سرو می‌کنند یا تشویق مشتری‌ها برای اینکه باقیمانده غذای خود را با خود به خانه ببرند نیز  علاوه بر کاهش حجم زباله‌هایی که تولید می‌کنند موجبات افزایش رضایت مشتری‌ها را فراهم آورند.

یکی دیگر از راه‌هایی که به کاهش اسراف مواد غذایی و افزایش امنیت غذایی کمک می‌‌کند، برنامه‌های باز توزیع مواد غذایی در میان نیازمندان است. بسیاری از سازمان‌ها این برنامه‌ها را در فعالیت‌های خود گنجانده‌اند که به آن‌ها اجازه می‌دهد مواد غذایی اضافی خود را پیش از خراب شدن در میان خیریه‌ها یا بانک‌های غذا توزیع کنند تا به دست نیازمندان برسند. این نه تنها موجب کاهش اسراف مواد غذایی شده بلکه به کاهش گرسنگی و فقر نیز کمک می‌کند.

علاوه بر این، مشتری‌ها نیز می‌توانند قدم‌هایی را برای کاهش اسراف مواد غذایی و کاهش هزینه‌های آن برای خانواده خود بردارند، که شامل برنامه ریزی غذای هفتگی برای کاهش خریدهای اضافی، استفاده از مواد غذایی باقیمانده در دستور پخت‌های جدید و نگهداری صحیح از مواد غذایی برای افزایش طول عمر آن‌ها می‌شود.

در نهایت دولت‌ها نیز می‌توانند در این زمینه نقش کلیدی داشته باشند و با قانون گذاری و نظارت درست، تشویق کسب و کارها و افراد به کاهش اسراف مواد غذایی و آگاهی رسانی در این مورد هزینه‌های ضایعات مواد غذایی برای جامعه را کاهش دهند.